bir deniz gibi geri çekiliyordu... bütün gök tozları... küllerden bir ev yapılıyordu sanki orada... tepede boş bir koltuk gördüm... önümden yeni dalga bir kız geçti... uzaktan pembe bir tül... çaresizlikle fırlatılmış bir alyansı aramak ıssız bir kumsalda... içine yerleşebilecek bir duyguyu... boşa çıkmış Söz'ü... tam herşey bu dünyaya uydurulduğu anda... anlaşılmaz bir kadın gibi başını öteye çevirdi yaşam........lâle müldür
fotoğraf: kemiKsiz - tekirova /haziran '09
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder