Ağustos 12, 2009

RH Negatif

Bir Aforizma
Şair!.. Sen hayatında, şiirin öfke olduğunu düşündün mü hiç? Şiirin ne olduğu soru edilirken kırk türlü yanıt verilmiş. Belki de bunların büyük yüzdesi cük düşmüş olmasına karşın, ben şunu savlayacağım: Şiir bir öfkedir! Öfke yürütüldüğü an, aslında bir gerilladır (ve gerilla da tek başına yapılmıştır ve şiir dediğimiz tek başına yürütülmüş bir öfke, bir gerilladır).Garibaldi gibi yere serilip, yerden kalkılır. Sinan gibi yere düşer. İsaya benzer deniz gibi. Göğe ağar. Şiir bir büyük kaldıraçtır... Daha doğrusu bir kriko... Kendi elinlen, daha doğrusu kendi zekerinnen kendi kendini kaldırırsın. Göğe doğru değil, yine bu memleketin toprağına. Çünkü bütün şairler eski bir tabirle kaybolurlar. Ama kaybolmazlar kendi topraklarında.
Yaşasın toprak!..

Can Yücel

----
Sen bir sazsın
Rüzgâr vurdukça üstüne tınlayan
Ellerin olabilir ama parmakların
Daha çok rüzgâr
Yıldız poyraz en iyisi
Sen bir sazsın artık
Tınlayacaksın
En gizemli seslerini evrenin
Suretinde açan menekşelerleyin
Belli etmeden hiç
Bir tın
Bir çın
Bir can
Bir canan
Babamın değdiğince

"XVI"
Can Yücel
ruhun şad olsun..

fotoğraf: kemiksiz, eski datça/haziran'06

1 yorum:

  1. Rüzgar Esti Serinden Öyle Geldi Derinden

    Fikrimce şairler gökyüzündeki bulutlara kelimeleride o bulutlarda saklı yağmur tanelerine benzer , isa gibidirler , ikinci kat semada yeryüzüne düşüp can vermek için bekleşir kelimeleri ve her daim akıl göğünden insanların ömür adını verdikleri idrak topraklarına yağmur olup yağar can verir kelimeleri , bu kelimeleri bu yağmuru toprağa taşıyansa rüzgar ,bazen lodos , bazen yıldız ,
    bazen poyraz

    Yaşasın Rüzgar :)

    YanıtlaSil