seneler birşey ifade etmemeye başladı..
ki; 1dk bile çokken bazen..
zaman kıvrım kıvrım bükülüp, bi yerleri yok oluyor, bi yerleri bel veriyor, o bellerde alabildiğine sinapslar..
yaşlanıyor muyum, yoksa einstein'ı anlamaya mı başlıyorum :)
bazen hele o kadar çok hissediyorum ki, o kadar bağırıyor ki, o zamandan bağımsız içimdeki nehir mi o artık, akış mı, bakış mı.. durmuyor, bi durmuyor.. bi duymuyor..
şu aklımı alan gönül durdukça içeride, izafiymiş yokluk,varlık & zaman..
hep burada, o an hep bu an..
fotoğraf: kemiKsiz, bozcaada/'06
akıl gönül olunca öyle kemiksiz :)
YanıtlaSil"Hep " denen manayı anlıyor insan .
birde şöyle bir durum var ;
***
"Yüreğimdeki aklımda.Hep aklımda, hep aklımda. Akıl kesildi yüreğim, yürek kesildi aklımda"
Özdemir Asaf
***
bu duruma ne dersin ?
olur derim Achilles kaptan, o da olur :P
YanıtlaSilinsanız, olmaz mı :)
herkese göre, gerçeklik de değişiyor kimi zaman.. kimine göre yürek/gönül gerçek, kimine göre akıl mutlak! kesmeye kıyamıyorlar çoğu zaman aklı.. ikisini birden götürmek kimin harcı :D