seçkin bir bataktınız
derinliklerde sessiz ve tekil
belki iyiniyetinizi hiç yitirmediniz
ama en görkemli ânında ayrıcalığınızın
çıkmaz bir sokağa benzediniz
seçkin bir bataktınız
güzellik tutkunluğu/incelmiş duyarlık
sizindi tüm yaşam şimdi değil artık
neden
acının buzulları/ölü yürek
neden yılgın ellerle her gün
kendini yeniden ören hüzün
batak büyüdü...
öyle anlar vardı ki
elle tutulabilirdi coşku
seçkindik ve kanarak yaşıyorduk
ışık körelmişti gözlerimizde
soluksuz kaldık
batak büyüdüğünde
ihaneti çevirin
çevirin yüreğinizi
yaşam devingen bir nehir işte
ışıtıyor sizi
lâle müldür
1976

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder