Biraz darbeli bi yıl oldu; inişler çıkışlar, kendinden kaçışlar..
Anladım, anlamadım, biraz kandım, dön dolaş kendimi aradım, kuyruğumun peşi misali..
Oldu mu bilmiyorum, hiç emin değilim açıkçası ama olmasa da bu da yol, öyle diyo büyüklerimiz..
Başka şeyler de var, hani senelerdir dilimdeydi , şimdi elimde yoga hocalığı misal.. becherovka misal..
hükümete uyuzluğa devam! Bir sene de doğru dürüst bi yönetime kavuşabilecek miyiz acaba?
Uzun senelerden sonra herhal en çok içtiğim, döktüğüm yıl oldu 2009, insanlar şaşırdılar, yarasınn..
biraz karadeniz’i, daha çok ege’yi, kalmayı, gitmeyi, denizde bile ağlanabileceğini, ah’ı, akabinde gülmeyi, içimin yanmasını, daha çok affetmeyi ve affetmenin aslında benden sorulmadığını, hayata getirdikleri ile eyvallah demeyi, insanların bendeki değerlerini, tutarlılığın her zaman “doğru” olmadığını, zaman zaman kırmayı, orkidenin 1 buçuk sene sonra da açabileceğini, fazla kahvenin selülit yaptığını, dünyanın küçük olduğunu, ummadığım zamanda cebimde pırıltılar bulabileceğimi, dostlarımı, sandıklarımı, Santana’yı, korkularımı vb. vb. gördüğüm bir yıl oldu..
Böyle bakınca iç açmayanlar da yok değil hani! ama herşey zıddıyla var olurmuş.. şimdi aydınlık çağa giriş yapıyoruz diye düşünelim.. süreçsiz ne değişir bu hayatta bilmem, 1 gün de kendi içinde bir süreç midir, yoksa aynı anda milyonlarca umut sinerji yaratıp, bizi hayırlara çıkartır mı her türlü, onu da bilemedim..
Ama bu sene lüffen(!) dediklerim var.. olur mu misal peru’ya gider miyim ya da damien amca buraya gelir mi? bi de aşure yapmayı öğrenmek istiyorum. Ebru teknemi bari bu yıl açabileyim, bi de yelken öğreneyim.. boğazdaki konserlere deniz locasından kulak kabartayım.. daha gelir bunun devamı..
Anladım, anlamadım, biraz kandım, dön dolaş kendimi aradım, kuyruğumun peşi misali..
Oldu mu bilmiyorum, hiç emin değilim açıkçası ama olmasa da bu da yol, öyle diyo büyüklerimiz..
Başka şeyler de var, hani senelerdir dilimdeydi , şimdi elimde yoga hocalığı misal.. becherovka misal..
hükümete uyuzluğa devam! Bir sene de doğru dürüst bi yönetime kavuşabilecek miyiz acaba?
Uzun senelerden sonra herhal en çok içtiğim, döktüğüm yıl oldu 2009, insanlar şaşırdılar, yarasınn..
biraz karadeniz’i, daha çok ege’yi, kalmayı, gitmeyi, denizde bile ağlanabileceğini, ah’ı, akabinde gülmeyi, içimin yanmasını, daha çok affetmeyi ve affetmenin aslında benden sorulmadığını, hayata getirdikleri ile eyvallah demeyi, insanların bendeki değerlerini, tutarlılığın her zaman “doğru” olmadığını, zaman zaman kırmayı, orkidenin 1 buçuk sene sonra da açabileceğini, fazla kahvenin selülit yaptığını, dünyanın küçük olduğunu, ummadığım zamanda cebimde pırıltılar bulabileceğimi, dostlarımı, sandıklarımı, Santana’yı, korkularımı vb. vb. gördüğüm bir yıl oldu..
Böyle bakınca iç açmayanlar da yok değil hani! ama herşey zıddıyla var olurmuş.. şimdi aydınlık çağa giriş yapıyoruz diye düşünelim.. süreçsiz ne değişir bu hayatta bilmem, 1 gün de kendi içinde bir süreç midir, yoksa aynı anda milyonlarca umut sinerji yaratıp, bizi hayırlara çıkartır mı her türlü, onu da bilemedim..
Ama bu sene lüffen(!) dediklerim var.. olur mu misal peru’ya gider miyim ya da damien amca buraya gelir mi? bi de aşure yapmayı öğrenmek istiyorum. Ebru teknemi bari bu yıl açabileyim, bi de yelken öğreneyim.. boğazdaki konserlere deniz locasından kulak kabartayım.. daha gelir bunun devamı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder